กราบหลวงพ่อโต วัดยาง พระอารามหลวง ย่านอ่อนนุช กรุงเทพฯ

กรุงเทพมหานครฯ | September 13, 2025November 4, 2025

กราบหลวงพ่อโต วัดยาง พระอารามหลวง ย่านอ่อนนุช กรุงเทพฯ

วัดยาง วัดเก่าแก่อายุ 184 ปี ย่านอ่อนนุช กรุงเทพฯ ที่นอกจากจะเป็นพระอารามหลวงแล้ว ภายในวัดยังประดิษฐานหลวงพ่อโต พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ปางมารวิชัยที่สร้างขึ้นจากไม้แกะสลัก ที่มีตำนานเล่าขานอันเป็นที่มาของชื่อวัดยางนี่เอง

ประวัติ วัดยาง

วัดยางตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2384 ไม่มีหลักฐานปรากฏเป็นที่แน่ชัดว่าสร้างในสมัยใด คาดว่าน่าจะสร้างขึ้นในสมัยรัตนโกสินทร์ สาเหตุที่เรียกว่าวัดยางเนื่องจากแต่เดิมมีพระพุทธรูปอันศักดิ์สิทธิ์ปางมารวิชัยที่สร้างขึ้นจากไม้แกะสลัก นามว่า หลวงพ่อโต ลอยมาหยุดหรือมายั้งบริเวณท่าน้ำหน้าวัด ชาวบ้านได้อัญเชิญหลวงพ่อโตขึ้นมาตั้งไว้ในวัดเพื่อกราบไหว้บูชา จึงได้ตั้งชื่อวัดว่า วัดยั้ง แต่ต่อมาเรียกเพี้ยนจนมาเป็นชื่อปัจจุบัน

ต่อมาในปี พ.ศ. 2555 พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรโปรดเกล้าฯ ยกขึ้นเป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ เพื่อเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา

พระวิหาร

ตั้งอยู่ในวัดยางมีลักษณะเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กขนาดกว้าง 20 เมตร ยาว 27.20 เมตร หลังคาทรงไทยใบเทศ ตรีมุข (สามมุข) มีช่อฟ้าใบระกา มุงด้วยกระเบื้องเคลือบ ภายในวิหารประดิษฐาน “หลวงพ่อโต” เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัยที่สร้างจากไม้แกะสลัก ซึ่งเป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ศูนย์รวมจิตใจชาวอ่อนนุช

ภายในวิหาร ประดิษฐาน หลวงพ่อโต พุทธศาสนิกชนนิยมมาปิดทอง ขอพรจากองค์หลวงพ่อให้ร่มเย็นเป็นสุข สมปรารถนา

อ้ายแกละ วัดยาง : ขอโชคขอลาภ

จุดมูขอพรโชคลาภ อ้ายแกละ วัดยาง ซึ่งมีผู้รีวิวสายโชคลาภว่ามาขอแล้วสมหวังกันหลายราย

ท้าวเวสสุวรรณ

อีกจุดสำหรับขอพรการเงิน โชคลาภภายในวัดยาง คือ ท้าวเวสสุวรรณ ที่นอกจากจะมาขอพรจากอ้ายแกละกัน ยังมาย้ำดวงโชคลาภกันต่อที่จุดนี้

พระอุโบสถ

พระอุโบสถของวัดยางแต่เดิมมีลักษณะเป็นเรือนไม้ เก๋งจีน ก่ออิฐถือปูน สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2394 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ประมาณปี พ.ศ. 2400 ต่อมาในปี พ.ศ.2496 พระราชพัฒโนดม หรือพระอาจารย์บุญช่วย (บุญช่วย ธมฺมรกฺขิโต) ได้รับมอบหมายจากเจ้าอาวาสในขณะนั้นให้สร้างพระอุโบสถหลังใหม่ขึ้น โดยมีขนาดความกว้าง 6 เมตร ยาว 18 เมตร ลักษณะเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก มุงหลังคา 2 รดน้ำด้วยกระเบื้องเผาเคลือบสี และสร้างเสร็จเมื่อปี พ.ศ. 2500 แต่เนื่องด้วยประชาชนทั่วไปได้เข้ามาร่วมทำกิจกรรมในวันสำคัญทางศาสนาเป็นจำนวนมาก ทำให้มีขนาดพื้นที่รองรับไม่เพียงพอ ในปี พ.ศ. 2536 จึงได้มีการบูรณปฏิสังขรณ์ให้ขยายพื้นที่ของพระอุโบสถเพิ่มเติมเป็นขนาดกว้าง 8 เมตร ยาว 25 เมตร มีลักษณะเป็นคอนกรีตเสริมเหล็ก ก่ออิฐถือปูน หลังคา 3 รดน้ำ มุงด้วยกระเบื้องดินเผาเคลือบมัน และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2537