สำหรับท่านไหนที่สนใจในศาสนาคริสต์ หรืออยากก้าวเข้าสู่ศาสนาคริสต์ ศีลจุ่มหรือพิธีล้างบาป ถือเป็นพิธีเปิดประตูสู่ศาสนา หากอยากรู้ว่าพิธีล้างบาปสำคัญอย่างไรตามมาดูกันเลย!
พิธีล้างบาปคืออะไร ?
ศีลจุ่มหรือพิธีล้างบาปเป็นพิธีกรรมแรกที่ผู้ที่นับถือศาสนาคริสต์จะต้องเข้ารับ เพื่อเป็นการล้างบาปมลทินต่าง ๆ เพราะชาวคริสต์เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีบาปติดตัวมา เป็นการล้างบาปกำเนิดและบาปทุกอย่างที่ติดตัวมาก่อนหน้านั้น เพื่อให้กลับไปเป็นบุตรของพระเจ้าและเป็นสมาชิกของคริสตจักร มีสิทธิและหน้าที่อย่างคริสตชนทุกประการ ศีลล้างบาป หรือ ศีลจุ่ม จึงเป็นเครื่องหมายภายนอกที่มาจากความเชื่อ เพื่อเป็นการชำระหรือลบล้างบาปกำเนิด อาศัยการช่วยให้รอดขององค์พระเยซูคริสตเจ้า
องค์ประกอบในพิธีล้างบาป
- ผู้โปรดศีลล้างบาป คือ บาทหลวง
- ผู้รับศีลล้างบาป คือ ผู้ที่มาขอรับศีลล้างบาป โดยแยกออกเป็น 2 ประเภท คือ เด็กทารก และผู้ใหญ่ ซึ่งในชาวคาทอลิกจะเรียกกันว่า “คริสตังนอน” และ “คริสตังยืน” เพราะนำเอาลักษณะ ช่วงวัยของการรับศีลล้างบาปมาเรียก
- พ่อ-แม่อุปถัมภ์ (พ่อแม่ทูนหัว) จะเป็นผู้ที่นับถือศาสนาคริสต์เช่นเดียวกัน มีเพศเดียวกับผู้รับศีลล้างบาป อายุมากกว่าผู้รับศีลล้างบาปพอสมควร เพราะพระศาสนจักรกำหนดให้มีพ่อแม่ทูนหัวเพื่อจะได้ช่วยอบรมและเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่ลูกทูนหัวได้
- ชื่อนักบุญประจำตัว เพื่อการนำนักบุญเป็นแบบอย่างในชีวิต พระศาสนาจักรได้กำหนดให้เลือกชื่อนักบุญที่สนใจ โดยต้องทราบประวัติของนักบุญองค์นี้พอสมควร ก่อนจะเลือกนำมาเป็นชื่อนักบุญประจำตัว
- ทะเบียนล้างบาป คือ ทะเบียนที่ใช้บันทึกการรับศีลศักดิ์สิทธิ์ ในช่วงวัยต่างๆ ของศาสนาศริสต์
ซึ่งนอกจากพิธีล้างบาปจะเป็นพิธีสำคัญของชาวคริสต์แล้ว ในอดีตหลังจากทำพิธีล้างบาปแล้ว ก็จะมีอีก 2 พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ที่นิยมทำต่อจากกันนั่นก็คือ
พิธีรับเกลือ
“ท่านทั้งหลายเป็นเกลือดองแผ่นดิน”
คำสั่งดังกล่าวเป็นคำสั่งที่พระเยซูเจ้าทรงกำชับกำชา ให้บรรดาศิษย์ทุกคนต้องถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัดจริงจัง จึงจะสามารถทำให้ผู้นั้นกลายเป็นเกลือดองแผ่นดินและเป็นแสงสว่างส่องโลกได้ โดยกระบวนการของการเป็นเกลือดองแผ่นดินนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ เกลือนั้นต้องสลายตัวของมันเอง เพื่อให้น้ำเกลือแทรกซึมเข้าไปในเนื้ออาหารที่เกลือจะดองรักษาไว้
คริสตชนจะไม่สามารถเป็นเกลือดองแผ่นดินได้เลย ถ้าคริสตชนนั้นดำเนินชีวิตแบบไม่ยอมย่อยสลายตัวตนของตนเอง คริสตชนที่ยึดมั่นในตัวตน ในฐานะ อำนาจ สิ่งที่ตัวเองมีและเป็น รวมทั้งสิ่งที่ตัวเองครอบครอง หรือ คิดจะครอบครอง อีกทั้งยังพยายามหาสิ่งเหล่านั้นมาพอกพูนตัวเอง คริสตชนผู้นั้นจะไม่สามารถเป็นเกลือของพระเยซูคริสตเจ้าได้เลย แม้แต่น้อยนิด “ถ้าผู้ใดอยากตามเรา ก็จงเลิกนึกถึงตัวเอง จงแบกไม้กางเขนของตน (ตัดใจ) และติดตามเรา (ปฏิบัติ ตามคำสอนและตัวอย่างชีวิตของพระเยซู)” (มัทธิว 16:24) อย่างนี้จึงจะเป็นเกลือได้
ถึงแม้ในปัจจุบันพิธีรับเกลือจะได้ตัดออกไปจากพิธีล้างบาปแล้ว แต่ในอดีตก็ยังถือเป็นพิธีสำคัญอีกหนึ่งอย่างที่คริสตชนต้องผ่านมา
พิธีรับแสงสว่าง
การพยายามเปลี่ยนชีวิตของคริสตชน หรือการสลายตัวตนเก่าของคริสตชนต้องใช้ความพยายามและความเจ็บปวด เหมือนแสงสว่าง หรือ เทียน ที่ก็ต้องใช้กระบวนการเดียวกับเกลือ เทียนจะส่องสว่างได้ก็ต่อเมื่อเทียนนั้น เผาตัวของมันเอง นี่ก็เป็นกระบวนการสลายตัวตน ที่ผู้นับถือศาสนาคริสต์จะต้องปฏิบัติตามหลักคำสอน โดยในปัจจุบันพิธีรับแสงสว่างก็ยังคงทำสืบเนื่องกันมา
ไม่ว่าจะศาสนาไหนล้วนแต่สอนให้มนุษย์เราทุกคนยึดมั่นในความดี เช่นเดียวกับการทำพิธีล้างบาปหรือศีลจุ่ม ที่จะทำให้ทุกคนก้าวพ้นจากบาปที่พึงกระทำหรือบาปที่มีติดตัวมา แล้วเดินทางสู่เส้นทางแห่งความดีนั่นเอง
เนื้อหาอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง
8 ความเชื่อเรื่อง โชคลางการแต่งงาน ของชาวตะวันตก
13 ความเชื่อเรื่อง โชคลาง บอกเหตุของอินเดีย แบบนี้ก็มีด้วยนะนายจ๋า
