เรื่อง : พิษณุพงษ์ จงสูงเนิน
ภาพ : อภิเชษฐ์ สุดสังข์
: วิรุฬห์ ฤทธิวรรณ
ลำดับภาพ : เพชรลัดดา เมืองอิสรา
Next People สัปดาห์นี้เราพามาทำความรู้จักกับน้องแบงค์ ธนาคาร คันธี หรือ แบงค์ เรสเตอร์ หนุ่มน้อยวัย 19 ปี ผู้ออกมาสู้ชีวิตยามราตรีขายพวงมาลัย ด้วยลีลาการแร็ปในแบบฉบับของตนเอง สร้างรอยยิ้มและความสุขให้กับผู้คนที่พบเห็น และรู้จักสร้างจุดขายเพื่อเป็นการเพิ่มรายได้หาเลี้ยงตัวเองเเละคุณยาย
“สวัสดีครับผมน้องแบงค์ เรสเตอร์นะครับ ผมอายุ 19 ปีครับผม เป็นนักแสดงครับ แล้วก็อาชีพหลักคือขายพวงมาลัยครับผม ก็ตอนนั้นผมก็เดินขายปกติครับ มะลิไหมครับ มะลิไหมครับ ก็ไม่มีคนซื้อก็รู้สึกว่าเขาก็ไม่เข้าใจเราครับผมแล้วก็ไม่ซื้อครับผม ตอนนั้นยังไม่มีแร็ปยังไม่มีอะไรเลยครับ หลังจากกระแสแร็ปเปอร์มาใหม่ๆ แล้วก็น้องแบงค์เรียนนาฎศิลป์มาด้วย น้องแบงค์ก็ฝึกโยกคอแล้วก็ฝึกแร็ปครับผม”
สร้างจุดขาย เพิ่มรายได้ที่งดงาม
“พวงละ 20 บาททุกพวงเลยครับ บางทีก็สองร้องพวง บางทีก็ร้อยห้าสิบพวง แล้วแต่บางวันครับ ถ้าศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ สองร้อยครับผม รายได้ต่อวันไม่แน่นอนครับบางวันก็หมื่นบางวันก็ 6,000 – 7,000 พันครับผม”
เรียนไปด้วยขายของไปด้วย แบ่งเวลายังไง
“เรียนออนไลน์ครับผม เพราะว่าช่วงนี้มันเกิดเหตุการณ์โควิดน้องแบงค์ก็เรียนออนไลน์ ถ้าเกิดมีถ่ายละครน้องแบงค์ก็ไปถ่ายละครตามปกติทั่วไปครับ แล้วมาขายพวงมาลัยต่อครับผมขายตั้งแต่หกโมง ยันถึงเที่ยงคืนถึงตีสองครับ”
จุดที่ยากที่สุด ของแร็ปเปอร์พวงมาลัย
“เคยเก็บความรู้สึกเยอะมากครับผมก็คือเหมือนบอกมาขายทำไม ทำไมไม่ไปเรียน บางคนก็ส่ายหน้าหนี บางคนก็ไม่พูดอะไรอย่างงี้ครับผม ก็มีอยู่วันนึงที่น้องแบงค์ไปขายพวงมาลัยที่ร้านเล้งมีวัยรุ่นอยู่กลุ่มนึง เขาเหมือนจะซื้อจะเหมาพวงมาลัยน้องแบงค์ดีกว่า แต่ว่าเขาให้กินกระดูกเล้งในจานนั้นให้หมดซึ่งเขากินแล้วอะไรอย่างงี้ครับมันคือโมเม้นต์ที่น้องแบงค์จำไม่มีวันลืม แต่คนมองทั้งโซนเลยครับผมว่าน้องแบงค์ร้องไห้ทำไม ใครทำอะไรอย่างงี้ครับผมแต่น้องเเบงค์เลือกที่จะเดินหนีดีกว่า ที่น้องแบงค์มาขายพวงลัย น้องเแบงค์ไม่ต้องการที่อยากจะดังไม่ต้องการให้คนมามองน้องแบงค์ยังไง แต่ว่าน้องเเบงค์ขายพวงมาลัยทุกวันนี้น้องแบงค์อยากทำให้ทุกคนมีความสุข แล้วก็หารายได้เลี้ยงยายครับผม”
เป้าหมายของเด็กผู้ชายชื่อ แบงค์ เลสเตอร์
“เป้าหมายของน้องแบงค์คืออยากให้ยายสบายมากกว่าครับผม บางครั้งหนูก็น้อยใจนะครับเพราะว่าพ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่อายุ 2 เดือน น้องแบงค์ก็ปากกัดตีนถีบเรื่อยมา น้องแบงค์เคยถามสาเหตุคุณยายเเล้วแต่คุณยายบอกว่าเขามีสาเหตุของเขาครับผม น้องแบงค์เคยแบบว่าอยากออกรายการตามหาพ่อแม่แต่ว่าตอนนั้นน้องแบงค์ยังเด็กเกินไปเลยไปไม่ได้ ถามว่าโกรธไหมแรกๆ ก็มีโกรธบ้างครับแต่ตอนนี้ไม่โกรธแล้วครับ สำหรับน้องแบงค์พ่อกับแม่มีบุญคุณที่ทำให้น้องแบงค์เกิดมาได้ครับความรู้สึกของน้องแบงค์หลังจากวันนั้นจนถึงวันนี้ถ้าเกิดเขาจะมาหาน้องแบงค์จริงเขาคงจะมา ไม่โกรธครับผม”
ความสุขในแบบของ แบงค์ เลสเตอร์
“ความสุขของน้องแบงค์คือได้มอบรอยยิ้ม มอบเสียงหัวเราะให้กับทุกคนครับผม”
ไม่อายเหรอ?
“ไม่อายครับ ไม่อาย”
“อยากให้ทุกคนมีรอยยิ้ม สร้างเเรงบันดาลใจให้กับเด็กคนอื่นครับผม อยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับช่วงโควิดขอให้ทุกคนสู้ และยิ้มสู้นะครับไม่ว่าเราจะเจออุปสรรคอะไรขอให้ทุกคนอย่าท้อแท้แล้วสักวันก็จะเป็นวันของเราครับ”
