เฉลิมชาติ สงวนชาติ เจ้าของร้านทอดมันกุ้ง ต.เหลิม ทอดมันปันสุขที่เป็นผู้ให้ สร้างความสุขและรอยยิ้มในทุกวัน จุดเริ่มต้นของร้านทอดมันแห่งนี้มาจากเมื่อก่อนคุณเฉลิมชาติเคยเปิดธุรกิจส่วนตัวแล้วประสบปัญหาเรื่องโควิดจึงทำให้กิจการแย่ลง ปัญหารุมเร้าหลายทาง เลยหาทางออกโดยการมาขายทอดมันกุ้ง นอกจากนี้ยังได้แบ่งกำไรจากการขายของมาทำข้าวกล่องแจกให้กับคนที่กำลังเดือดร้อน คุณเฉลิมชาติเล่าว่ามีความสุขที่ได้เห็นคนมาเอาข้าวที่เราแจก ไม่ต้องซื้อก็ได้ขอมาเอาข้าวก็รู้สึกดี
ร้านทอดมันในวันที่ชีวิตเจอกับมรสุม
“ผมเปิดเป็นบริษัทขายอุปกรณ์รักษาความปลอดภัย ก็จะเป็นพวกไม้กั้นรถยนต์ กล้องวงจรปิด พอผมเกิดวิกฤตใช่ไหมครับผมขับรถผ่านโซนนี้อะครับเห็นว่ามันมีป้ายให้เช่าอยู่ ผมก็เลยมองว่าผมอาจจะไม่ไหวแล้วก็เลยขอติดต่อเขาเช่าดูโดยที่ยังไม่รู้ว่าจะขายอะไร ทอดมันกุ้งมันมาหลังจากที่ได้ที่ขาย ด้วยหลายๆ อย่างครับ ค่าอุปกรณ์ก่อสร้างที่มันเพิ่มขึ้นหรือว่ารายได้ที่มันเคยได้ยอดมันค่อยๆ ตกลง รายจ่ายมันต้องมีทุกวัน ช่างก็ต้องกินทุกวัน มันก็คือประคองมาเรื่อยๆ จนวันนึงที่มันไม่ไหวก็เลยต้องปลดภาระทั้งหมดออกครับ”
ล้มได้ก็ลุกได้ ปรับตัวให้ไวเพราะชีวิตต้องไปต่อ
“ความรู้สึกผมตอนแรกเลย ผมเสียใจนะครับ ว่าทำไมเราถึงมีปัญหาแต่ถ้าเรามองย้อนกลับไป คนรอบข้างครับไม่ว่าใครก็มีปัญหาทั้งนั้นอะครับเหลือทางเดียวคือผมต้องเอาตัวรอด ทอดมันกุ้งเป็นอาชีพที่ผมมองว่าน่าจะตอบโจทย์ของผมในตอนนี้คือมันทำได้เลย มันลงมือทำได้ทันทีไม่ต้องรอ ถ้าเรามัวแต่โทษคนอื่นโทษสิ่งแวดล้อมทุกอย่างแล้วเราไม่ลงมือทำอะไรสักอย่างเนี่ยครับ โอกาสที่มันจะยืนขึ้นมันก็ลำบากครับ”
อยู่อย่างเข้าใจ พอกิน พอใช้ ไม่ขัดสน
“วันนึง ตกวันนึงนะผมขายได้ประมาณ 2,000 กว่าบาท ถ้าหักเป็นกำไรแล้ว พอกินเลย พอจ่ายค่าเช่า พออะไรได้เลยครับเพราะว่าทอดมันต้นทุนมันค่อนข้างสูง กำไรมันอาจจะไม่ได้เยอะมากสักประมาณ 500-600 แต่มันก็อยู่ได้ครับ”
บทเรียนชีวิตจากวิกฤตที่ไม่ได้ตั้งตัว
“ความประมาทครับ ความประมาทในการใช้เงิน ใช้ชีวิต เมื่อก่อนเงินมันหาง่ายแล้วเราคิดว่าเดี๋ยวเราก็หาได้ เดี๋ยวเราขายของได้ แต่สุดท้ายอะบางทีเรามาทบทวนตัวเองว่าเราประมาทเองที่เราใช้เงินฟุ่มเฟือย มันทำให้พอถึงวิกฤตจริงๆ ทุกคนเขาไม่มีเงินกัน ผมมองว่ามันเป็นที่ความประมาท แต่ถ้าเรารู้จักอดออมนะครับวิกฤตอันนี้เราก็อาจจะผ่านมันไปได้โดยที่เจ็บน้อยที่สุด”
ทอดมันปันสุข ที่เริ่มจากความทุกข์ของตนเอง
“ผมมีความรู้สึกอย่างนึง ตอนที่วันที่ผมแย่อะครับ เงินร้อยนึงมันมีค่ามากสำหรับผมกับแฟน กินข้าวสองคนก็ร้อยนึงแล้วใช่ไหมครับ การที่เรามีข้าวกล่อง มันเหมือนเราประหยัดไปได้หนึ่งมื้อ ผมมองว่ากำไรของผมเนี่ยวันละ 200-300 เจียดตรงนี้มาทำเป็นข้าวกล่อง ช่วยบางคนได้ วันนี้เขาอาจจะแย่เขาอาจจะไม่มีเงิน แต่วันนึงเขาก็ย้อนกลับมาเป็นลูกค้าผมอยู่ดีหรืออะไรอย่างนี้ครับ ผมคิดอย่างนี้”
การได้เป็นผู้ให้ สุขใจเสมอ
“ผมทำมาเดือนนึง ผมมีความสุขทุกวันที่ผมทำ ไม่มีวันไหนเลยที่ผมรู้สึกว่าตื่นมาแล้วผมไม่อยากขายของ ผมมีความสุขที่ผมได้เห็นคนมาเอาข้าวที่เราแจก ไม่ต้องซื้อก็ได้ขอมาเอาข้าวก็รู้สึกดี”
พลังใจ คือ สิ่งสำคัญให้เราผลักดันตนเอง
“ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงิน เรื่องทอง เรื่องโรคภัย เรื่องโควิดเนี่ยครับ ทุกคนต่างมีปัญหารุมเร้าแต่สิ่งหนึ่งที่ผมอยากจะฝากว่ากำลังใจและมุมมองสำคัญ วันนี้มันหาเงินไม่ได้ทางนี้ลองเปลี่ยนไปทำอย่างอื่น จนวันนึงมันมีโอกาสเดี๋ยวโอกาสมันจะมาหาเราเอง มันจะวิ่งมาหาเราเองขอแค่อย่าท้อแล้วก็สู้กับมันนะครับ”
“ผมฝากร้านทอดมันกุ้งตาเหลิมนะครับ อยู่เส้นรามอินทรา 40 อยู่ตรงข้ามกับร้านย่างเนยครับ หรือพี่ๆ ที่อยู่แถวโซนนี้อยากมารับข้าวกล่อง แวะเข้ามาที่ร้านได้เลยนะครับเราจะทำไว้ประมาณสักวันละ 30 กล่อง ฝากทางร้านด้วยนะครับ”
