โควิด-19

ถนนข้าวสาร ไม่เหมือนดั่งวันวาน

ไม่เคยคิดเลยว่า ข้าวสารจะเป็นแบบนี้ วิ่งได้ 20-30 บ. ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะอับจนขนาดนี้..

Home / TELL / ถนนข้าวสาร ไม่เหมือนดั่งวันวาน

ผมอยู่ที่นี้ 23 ปีไม่คิดเลยว่าถนนข้าวสารจะเป็นแบบนี้ วันนี้ผมวิ่งได้แค่ 20-30 บาท ไม่คิดเลยว่าชีวิตผมจะตกอับจนขนาดนี้

นาย จักรกฤช สาครธนะศักดิ์ หรือคนย่านถนนข้าวสารเรียกเขาว่า “ เฮียหลอ “ ผู้ขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างอยู่ วิน ถนนข้าวสารตัด ถนนตะนาว เขตพระนคร มากว่า 23 ปี ระหว่างนั่งรอคอยผู้โดยสารได้กล่าวกับทีมข่าว MThai ว่า

“ ผมอยู่ที่นี้ 23 ปี ตั้งแต่ มกราคม 2540 ไม่คิดเลยว่าถนนข้าวสารจะเป็นแบบนี้ ไม่มีโควิด-19 ผมไม่มีปัญหาเลย ขับได้วันละ 700 -800 บาท ไม่เครียดขับสบายๆ เจอโควิดในแต่ช่วงแรกๆ ก็ยังพอถูกไถ ก่อนปีใหม่ก็เริ่มแย่ลงๆ ชีวิตเหมือนตกอับ แบบบอกไม่ถูก ไม่มีใครช่วยผมได้ ญาติพี่น้องก็ไม่ได้ ไปสมัครส่งอาหารเดลิเวอรี่

“ไม่มีที่จะอยู่ กับไม่มีจะกิน” – เฮียหลอเล่า

เมื่อตอนหน้าฝนก็ขี่ดีๆ แต่มาถูกร้องเรียนว่าไม่สวมหน้ากากอนามัย อันที่จริงเราก็สวมแต่มันเปียกบ้างอะไรบ้าง ถูกแบนก็ต้องเลิก พอไปสมัครส่งอาหารเดลิเวอรี่ ที่อื่นก็ไม่ได้เพราะอายุเกิน

วันนี้ผมวิ่งได้แค่ 20-30 บาท มาตั้งแต่เที่ยงนี้ 6-7 ชั่วโมง เพิ่งได้ร้อยกว่าบาท ค่าน้ำมันยังไม่ได้เลย ไม่คิดเลยว่าชีวิตผมจะตกอับนขนาดนี้ ค่าเช่าบ้านเดือนละ 6,500 บาท คือเราเช่าอยู่อย่างนี้ตลอดเช่ามาตั้ง 10 กว่าปีหลังนี้ อยู่แถวบางขุนนนท์ 29 ค่าเช่าค้างเขาไว้ 3 เดือน ยังไม่ได้จ่าย ถ้าหากกุมภาฯ นี้ไม่ให้เขา เขาจะขอก่อน 4,000 บาท จะไปหาที่ไหน ถึงจะมีการผ่อนปรนให้ร้านอาหารให้นั่งกินได้ ถึง เวลา 23.00 น. แต่ยังปิดผับ บาร์ อยู่ ร้านในถนนข้าวสาร ต้องขายสุราไม่ขายแล้วใครจะมาเที่ยว ไม่มีลูกค้าแน่นอนเฮียหลอกล่าว

นังรอผู้โดยสาร

เฮียหลอยังกล่าวอีกว่า ตอนนี้ชีวิตมีอยู่สองอย่างคือ “ ไม่มีที่จะอยู่ กับไม่มีจะกิน “ บอกเลย สิ้นไร้ไม้ตอก จะไปหางานผมอายุเท่านี้ใครเขาจะรับ ขนาดไปที่ศาลาน้ำร้อนตรงศิริราช มีรับสมัครคนกวาดขยะ เราก็ไปสมัคร เขาก็บอกลุงไม่ไหวนะ ขยะเข่งเบ้อเร่ออายุเยอะแล้ว เนี่ยแล้วเราจะไปทำอะไรได้ มีมูลนิธิที่ไหนไหมพอจะช่วยเราได้ ผมเข้าใจเลยที่เห็นในข่าวคนฆ่าตัวตายเพราะเจอปัญหาแบบที่ผมกำลังเจออยู่

ขณะเฮียหลอนั่งบนขับบมอเตอร์ไซค์ได้กล่าวว่า เหนื่อยได้ท้อได้แต่อย่าหมดหวัง เสียอะไรเสียได้แต่อย่าเสียกำลังใจ ผมสู้ให้ถึงที่สุดผมตายไม่ได้ และต้องไม่ตายด้วย…..

เหนื่อยได้ ท้อได้ แต่อย่าหมดหวัง

อย่างไรก็ตามแม้จะมีมาตรการผ่อนปรนร้านอาหารให้นั่งรับประทานได้ ถึง เวลา 23.00 น. โดยจำกัดจำนวนคนต่อโต๊ะและให้งดดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ร้าน แต่สามารถซื้อกลับได้ดื่มที่บ้านได้ แต่บนถนนข้าวสารก็ยังเต็มไปด้วยความเงียบเหงาเหมือนกับหลายสถานที่ท่องเที่ยวใน พื้นที่กรุงเทพมหานคร พ่อค้าแม่ค้าต่างต้องหยุดกิจการ

นาย จักรกฤช สาครธนะศักดิ์ หรือคนย่านถนนข้าวสารเรียกเขาว่า “เฮียหลอ”

ภาพ : วิชาญ โพธิ