ตำนาน ดาวลูกไก่ ในอดีต
ในสมัยเมื่อครั้งยังเด็กเชื่อว่าหลายๆคนอาจเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับ นิทานดาวลูกไก่ เป็นนิทานเกี่ยวกับกลุ่มดาวกลุ่มหนึ่งบนท้องฟ้า หรือที่เรียกกันว่า กระจุกดาวลูกไก่ หรือ ดาวพี่น้องทั้งเจ็ด โดย ดาวลูกไก่ เป็นกระจุกดาวเปิดในกลุ่มดาววัว นับเป็นหนึ่งในกระจุกดาวที่อยู่ใกล้โลกมากที่สุด และอาจเป็นกระจุกดาวที่มีชื่อ เสียงมากที่สุดและสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนด้วยตาเปล่า
เนื่องจากกระจุกดาวลูกไก่นั้นสามารถมอง เห็นในท้องฟ้ายามค่ำคืนได้อย่างเด่นชัด จึงไม่น่าแปลกใจนักที่กระจุกดาวลูกไก่จะเป็นที่รู้จักในแทบทุกวัฒนธรรม ทั่วโลกนับแต่อดีตกาล ชาวไทยเราเรียกว่า ดาวลูกไก่ หรือ ดาวกฤติกา ชาวญี่ปุ่นเรียก ซุบารุ ชาวจีนเรียก เหม่าซิ่ว หรือ กลุ่มดาวคนผมดก ส่วน ชาวพื้นเมืองในหมู่เกาะบอร์เนียวเรียกว่า บิตังสโกระ
ชื่อของกระจุกดาวในภาษาโบราณของทางยุโรป หลายๆ แห่ง จะมีความหมายว่า แม่ไก่กับลูกไก่ ซึ่งคล้ายคลึงกับตำนานของไทย นิทานดาวลูกไก่ในตำนานไทยเล่าว่า มีตายายคู่หนึ่งอาศัยอยู่ในป่า วันหนึ่งมีพระธุดงค์ผ่านมา คิดจะหาอาหารไปถวาย แต่เนื่องจากอยู่ในป่าไม่มีอาหารดีๆ จึงหารือกันจะฆ่าไก่ที่เลี้ยงไว้เพื่อไปทำอาหารถวาย แม่ไก่ได้ยินก็สั่งเสียลูกไก่ทั้งหกตัวให้รักษาตัวให้ดี ตัวเองต้องแทนคุณตายายที่เลี้ยงดูมา เมื่อถึงเวลา ตายายฆ่าแม่ไก่ ลูกไก่ก็กระโดดเข้าเตาไฟตายตามแม่ไปด้วย เทพยดาเห็นแก่ความกตัญญู จึงให้แม่ไก่และลูกไก่ทั้งหมดขึ้นไปเป็นดาวอยู่บนฟ้าเพื่อเตือน ใจคน
ขอบคุณข้อมูลจาก
