เมื่อพูดถึงงานฝีมือที่สามารถทำเงินได้ หนึ่งในนั้นคือการทำ ‘หนังตะลุง’ ซึ่งเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นจากรุ่นสู่รุ่น โดยในปัจจุบันมีราคาตั้งแต่หลักสิบ ไปจนถึงหลักหมื่นบาท
วันที่ 18 กันยายน 2560 ที่บ้านของนายเปรม พุฒแก้ว อายุ 77 ปีบ้านเลขที่ 12/36 ซอย 12 ถนนบ้านโพธิ์ ต.บ้านโพธิ์ อ.เมือง จ.ตรัง ซึ่งเป็นบ้านที่รับแกะตัวหนังตะลุงมานานกว่า 30 ปี โดยขั้นตอนการทำหนังตะลุง เริ่มจากการรับซื้อหนังวัวนำมาขูดเอาเนื้อออกให้หมดแล้วแช่ด้วยน้ำส้มสายชู ก่อนจะนำไปขึงและผึ่งแดดให้แห้งสนิทอีก 1-2 วัน
จากนั้นจึงนำมาวาดลวดลายและแกะสลักออกมาเป็นรูปหนังตะลุง หรือภาพที่ต้องการ เช่น ภาพพระพุทธเจ้า, ภาพหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด,พระอินทร์,พระพรหม ตัวตลก ไอ้เท่ง ไอ้ทอง หนูนุ้ย พูนแก้วและอื่น ๆ โดยกำลังแกะสลักรูปในหลวงรัชกาลที่ 9 เพื่อเทิดพระเกียรติฯ และเก็บไว้เป็นที่ระลึก ด้วย โดยมีนางสาวเกศินี พุฒแก้ว(น้องฟ้า) อายุ 28 ปี ซึ่งเป็นหลานสาวช่วยระบายสีตัวหนังตะลุงตั้งแต่ตัวเล็กไปจนถึงตัวใหญ่ และทำมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาจนจบชั้นปริญญาตรี ด้วยความผูกพันที่เห็นมาตั้งแต่เกิด ประกอบกับต้องการแบ่งเบาภาระของคุณตาที่นับวันจะแก่ชราลงไปมาก จนไม่สามารถแกะรูปหนังตะลุงตัวใหญ่ ๆ ได้แล้ว ทำให้น้องฟ้าหันมาหยิบจับปากกาและสี ช่วยคุณตาวาดภาพระบายสีเรื่อยมาเป็นเวลากว่า 10 ปีแล้วคุณตาคอยสอนอย่างใกล้ชิด
ซึ่งสมัยเรียนในระดับปริญญาตรี น้องฟ้าได้นำเอาเรื่องราวของหนังตะลุง ไปทำรายงานในห้อง ปรากฏว่าทำออกมาได้ดีมาก ขณะที่เพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันไม่มีใครรู้จักหนังตะลุงได้ดีกว่าเธอ จึงยิ่งสร้างความภาคภูมิใจและตั้งใจช่วยงานแกะสลักหนังตะลุง จนสามารถทำได้อย่างรวดเร็วและคล่องแคล่วมากขึ้นตามประสบการณ์ที่สั่งสมมา อีกทั้งยังเป็นการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นให้อนุชนรุ่นต่อ ๆ ไปได้รู้จัก และร่วมกันสืบทอดไม่ให้สูญหายไปในอนาคต ซึ่งน้องฟ้าได้พยายามทำความรู้จักกับหนังตะลุงแต่ละตัวให้มากขึ้น ด้วยการใช้เวลาว่างเชิดหนังตะลุงร่วมกับคุณตา และยังเปิดให้เยาวชนและประชาชนที่สนใจเข้ามาร่วมสืบทอดการแกะสลักรูปหนังตะลุงหรือสนใจซื้อรูปหนังตะลุงได้ที่บ้านเลขที่ดังกล่าว
เมื่อพูดถึงราคาขาย จะมีตั้งแต่ตัวละ 15 บาทไปจนถึง 10,000 บาท แล้วแต่ความยากง่ายและเป็นงานฝีมือล้วน ๆ ด้าน น.ส เกศินี พุฒแก้ว อายุ 28 ปีกล่าวว่า เพราะคุณตาแก่มากขึ้นตนจึงต้องมาช่วยตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษา วาดภาพระบายตั้งแต่ขนาดตัวเล็กถึงตัวใหญ่และผูกพันมาตั้งแต่เกิด และเห็นว่าเป็นสิ่งที่ตารักมาก ซึ่งตนยังนำไปทำเป็นรายงาน ผลงานออกมาได้ดีมาก ขณะที่เพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันไม่รู้จักรูปหนังตะลุง ตนจึงกลัวว่าจะสูญหายไปจึงต้องเข้ามาช่วยกันดูแลและอยากให้มีคนมาช่วยสืบทอด เพราะตนอยากเรียนรู้ให้มากขึ้นเนื่องจากองค์ประกอบของรูปหนังตะลุงแต่ละตัวนั้นเยอะมาก
