พะยูนเกยตื้น มาเรียม

ปล่อย “มาเรียม” พะยูนน้อยกำพร้าแม่ ในน้ำลึกแล้ว

เจ้าหน้าที่ปล่อย “มาเรียม” พะยูนน้อยกำพร้าแม่ ที่เกยตื้นหน้าเขาบาตู ในน้ำลึกเป็นที่เรียบร้อย จากกรณีเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2562 ช่วง เวลาประมาณ 04.40 น. เจ้าหน้าที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าหมู่เกาะลิบง และเจ้าหน้าที่กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง…

Home / NEWS / ปล่อย “มาเรียม” พะยูนน้อยกำพร้าแม่ ในน้ำลึกแล้ว

เจ้าหน้าที่ปล่อย “มาเรียม” พะยูนน้อยกำพร้าแม่ ที่เกยตื้นหน้าเขาบาตู ในน้ำลึกเป็นที่เรียบร้อย

จากกรณีเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2562 ช่วง เวลาประมาณ 04.40 น. เจ้าหน้าที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าหมู่เกาะลิบง และเจ้าหน้าที่กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง เฝ้าติดตามน้องมาเรียม พบเกยตื้นหน้าเขาบาตู เจ้าหน้าที่ได้ทำการดูแลอย่างใกล้ชิดป้อนนมและหญ้าทะเล ซึ่งน้องมาเรียมสุขภาพแข็งแรง

ล่าสุดวันที่ 8 มิ.ย. นายชัยพฤกษ์ วีระวงศ์ หัวหน้าเขตห้ามล่าสัตว์ป่าหมู่เกาะลิบง เผยว่า เจ้าหน้าที่ได้เร่งเข้าช่วยเหลือ และนำ “มาเรียม” ออกไปปล่อยลงที่น้ำลึกเป็นที่เรียบร้อย

จากนั้น เจ้าหน้าที่เขตฯ ลิบง ได้ออกตรวจลาดตระเวนเชิงคุณภาพ (Smart Patrol ) ตรวจเครื่องมือประมงที่เป็นอันตรายต่อสัตว์ทะเลหายาก เช่น พะยูน โลมา เต่าทะเล เริ่มจากแหลมจูโหย ปากคลองโตรย ถึงอ่าวทุ่งจีน ซึ่งไม่พบการกระทำผิดแต่อย่างใด

ขณะที่เฟซบุ๊ก Nantarika Chansue ได้เผยเรื่องราวของ “มาเรียม” ว่า

มาเรียมอายุเพียง 4-5 เดือน เมื่อสำรวจฟันก็เพิ่งเริ่มขึ้นไม่กี่ซี่ ยังไม่พ้นเหงือกพอที่จะกินหญ้าถนัด จึงต้องกินนมเป็นหลัก ใช้สูตรของนมพะยูนจากต่างประเทศโดยใช้นมผงที่มาจากแพะและผสมวิตามินกับสารอาหารที่จำเป็น กินวันละประมาณ 2 ลิตร ทุก 1-2 ชั่วโมง เป็นงานท่ีเหนื่อยพอควรสำหรับคนดูแล

สิ่งยึดเหนี่ยวของมาเรียมที่รูปร่างใกล้เคียงแม่ที่สุด คือ เรือแคนูสีส้ม พวกเราเรียกว่า “แม่ส้ม” ทุกครั้งที่เธอต้องการความรักความอบอุ่น เธอจะว่ายไปอยู่ใต้เรือ นอนหงายเอาแขนกอดเรือบ้าง ว่ายตามไปข้างๆ เหมือนว่ายไปกับแม่บ้าง หรือเอาตัวว่ายถูไปมาเหมือนจะบอกว่า “แม่จ๋า… หนูคิดถึงแม่”

ตอนหมอป้อนนม ท่าที่มาเรียมชอบมากที่สุดคือเอามือโอบที่ครีบหน้าข้างหนึ่งไว้กับตัวเรา เหมือนเวลาที่แม่โอบเขาเวลากินนม … ดูดนมแล้วเพลินหลับเหมือนเด็กๆ

ที่น่าสงสารมากคือตอนกลางคืนที่เธอต้องอยู่คนเดียวมืดๆ เธอก็มักไปซุกหินบ้าง (หินแม่) ท่อนไม้ (ไม้แม่) บ้าง ถ้าเผลอน้ำลงก็เกยตื้น เพราะไม่มีแม่มาพาไปยังที่น้ำลึกพอ โชคดีที่มีเจ้าหน้าที่คอยเฝ้าระวังอยู่ 24 ชม จึงช่วยได้ทัน

อยากจะบอกมาเรียมว่า คงไม่มีโอกาสได้เจอแม่อีกแล้ว ไม่รู้ว่าแม่ยังมีชีวิตอยู่หรือแค่พลัดหลงกัน หรือแม่ติดเครื่องมือประมงเหมือนพะยูนอีกหลายตัวที่เสียชีวิตไป หรือเจ็บป่วยล้มตายไปในทะเลกระบี่ แต่ทุกคนที่ตรังกำลังพยายามเต็มที่ที่จะทำให้เธออยู่รอด สามารถเติบโตต่อไปในโลกนี้ได้

ขอบคุณและชื่นชมกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ที่ทุ่มเทเพื่อช่วยเหลือ อนุรักษ์สัตว์ทะเลหายากร่วมกับทางกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช ศูนย์วิจัยโรคสัตว์น้ำจุฬา รวมทั้งสถาบันและชุมชนต่างๆ มาช่วยกันดูแล


 

ขอบคุณภาพ/ข้อมูล กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช